NYADRAN
Tradisi Jawa pancen apik, nduweni ngelmu sing menehi
pepeling marang anak utawa putu supaya ngerti marang leluhur. Anak dikekudhang
supaya ngerti bapa biyung sing ngukir jiwa ragane. Sabanjure digulawenthah
supaya ngerti marang mula bukane wiwit mbah, mbah buyut, lan sapendhuwure.
Acara nyadran iku kaitane karo adat lan istiadat Jawa. Apa
maneh yen masarakat gelem ngrembakakake, adat istiadat sing ana iku bakal dadi
salah sijine wisata budaya sing adi luhung. Tradisi kasebut nganti saiki isih
ditindakake dening masarakat Jawa.
Tradisi
nyadran yaiku pesta rakyat sing awujud rasa sukure masarakat marang Gusti Allah
amarga bumi iki bisa dadi sumbere urip.
Tradisi nyadran tumrap wong jawa
dianggep wigati banget.
Umume ditindakake ing sasi ruwah. Tradisi nyadran ora bisa pisah karo kembang utawa sekar. Mulane yen nyekar para leluhur nganggo uba rampe kembang (mawar, kenanga, mlati, telasih lan liya-liyane). Ing sasi ruwah iki akeh pepundhen kang disowani lan diresiki. Nyadran tumrap wong Jawa dianggep wigati, amarga ana bab kang sambung karo tradisi spiritual.
Umume ditindakake ing sasi ruwah. Tradisi nyadran ora bisa pisah karo kembang utawa sekar. Mulane yen nyekar para leluhur nganggo uba rampe kembang (mawar, kenanga, mlati, telasih lan liya-liyane). Ing sasi ruwah iki akeh pepundhen kang disowani lan diresiki. Nyadran tumrap wong Jawa dianggep wigati, amarga ana bab kang sambung karo tradisi spiritual.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar