Rabu, 29 Mei 2013

Pentingkah waktu bagimu????
Sering kali kita kurang menghargai waktu bahkan membuang-buang waktu itu sering kali terjadi.
Acap kali pikiran sombong, bangga, dan acuh itu datang ketika berhadapan dengan orang yang lebih rendah dari kita.  
Waktu...waktu..waktu....
kita pernah ga berpikiran sebentar lagi waktu kita habis di dunia ini. Kita pernah ga berpikiran hari ini kita terakhir makan bersama keluarga. 
Nahhh....dengan adanya pikiran seperti itu, kita bisa menghargai waktu walau hanya sebentar saja. Yang namanya waktu tidak mungkin kembali lagi. Kita tidak akan tahu seberapa lama kita tinggal di dunia, seberapa lama kita becanda dengan teman, pacar, bahkan keluarga tercinta kita. 
Disini aku hanya memberi pandangan saja yahhh....
Sebagai umat manusia yang tahu agama, tahu aturan, dan tahu tata krama, sepatutnya kita lebih mengenal diri kita. 
Seberapa besar sihh..cinta kita terhadap allah...
terhadap pacar, teman dan keluarga...
Waktu itu....umur itu....
Sebelum aku menulis tulisan ini, aku ga pernah yang namanya menghargai waktu, bahkan yang namanya waktu sering kali aku sia-siakan.
Istilahnya “ga guna”

Tapi...setelah kejadian itu datang, aku berpikir yang namanya waktu itu sangat-sangat bahkan sangat sekali penting. Sedetik saja waktu itu mungkin bisa memberikan perubahan pada keluargaku. 
Sedetik bahkan sekedipan mata saja yang namanya waktu pasti akan merubah duniamu..
Kemarin masih bisa becanda bareng, makan bareng...tapi waktu habis untuk selama-lamanya, pernahkan kamu berpikiran seperti itu....
So,,,,waktu waktu dan waktu itu penting pake banget guys....
Dan yang lebih penting lagi senyuman seseorang yang ada disampingmu lebih berharga dan menenangkan.

Pada akhirnya akan kembali lagi.
Awalnya sulit sekali percaya.  Sayang, cinta, dan ketulusan pun akan hilang setelah hal itu terjadi. Tuhan, kenapa secepat ini...??
Rasanya baru kemaren canda itu datang, makan-makan bareng, bahkan ledek-ledekan pun ada. Setulus inikah hati ini???
Nyawa yang tidak lagi menyatu, namun hati tak akan bisa terlepas dari bayang indah yang membawa senyuman itu.
Tuhan, sesakit inikah hati ini?
Tuhan, serendah inikah perasaan ini?
Tuhan, senaif inikah jiwa ini?
Tuhan.....raga, jiwa, dan jantung pun tidak ada lagi...
Setiap jengkalan tangan senyum itu selalu ada, canda, tawa dan tangis pun ada.
Kini hilang takkan bisa kembali lagi. Senyuman itu yang membuatku seperti tanpa beban.  Canda itu yang membuat ku hidup lagi di tengah-tengah kesepian. Pelukan itu yang membawa aku ke dunia baru yang tidak pernah aku bayangkan. Kecupan itu yang membawa aku ke mimpi yang sempurna dan abadi.

IN MEMORIAM
  Hujan itu masih saja membasahi rindu ini...sosok yang bisa jadi panutan keluarga. Manja, sombong, bahkan egois, rasanya sangat hancur jika dibandingkan betapa tulusnya tujuan hidupnya. Sosok yang tidak terlepas dari keangkuhan, kenaifan, bahkan kejelekan lainnya, namun hal itu yang membuat hati ini merasa hilang tanpa jiwa itu...
Tuhan.....aku merasa rindu pada bulan itu yang tidak akan lagi datang bahkan mimpi pun tidak.
Tuhan...raga ini lemah, jantung, dan nafas pun hilang mengingat sosok yang angkuh seperti dia (Om ku sayang).




Selasa, 14 Mei 2013

Pendidikan_Sejarah Bahasa Indonesia


SEJARAH BAHASA INDONESIA

Bahasa Indonesia merupakan salah satu dialek temporal dari bahasa Melayu yang struktur maupun khazanahnya sebagian besar masih sama atau mirip dengan dialek-dialek temporal terdahulu seperti bahasa Melayu Klasik dan bahasa Melayu Kuno. Secara sosiologis, bolehlah kita katakan bahwa bahasa Indonesia baru dianggap “lahir” atau diterima keberadaannya pada tanggal 28 Oktober 1928. Secara yuridis, baru tanggal 18 Agustus 1945 bahasa Indonesia secara resmi diakui keberadaannya. Pada mulanya Bahasa Indonesia ditulis dengan tulisan Latin-Romawi mengikuti ejaan Belanda, hingga tahun 1972 ketika Ejaan Yang Disempurnakan (EYD) dicanangkan. Dengan EYD, ejaan dua bahasa serumpun, yakni Bahasa Indonesia dan Bahasa Malaysia semakin dibakukan.
Didalam kedudukannya sebagai bahasa nasional, bahasa Indonesia berfungsi :
1. Lambang kebanggaan kebangsaan
2. Lambang identitas nasional
3. Alat perhubungan antarwarga, antardaerah, dan antarbudaya
4. Alat yang memungkinkan penyatuan berbagai suku, bangsa dengan latar belakang sosial budaya dan bahasanya masing-masing ke dalam kesatuan kebangsaan Indonesia.

Sejarah perkembangan Bahasa Indonesia tidak pernah bisa lepas dari tahapan - tahapan peristiwa bersejarah berikut ini:
 1. Kongres pemuda 28 Oktober 1928
 2. Kogres Bahasa Indonesia Pertama
 3. Masa Kedudukan Jepang
 4. Proklamasi 17 Agustus 1945
 5. Kongres Bahasa Indonesia Kedua

Jumat, 10 Mei 2013

Pendidikan_Pranatacara


                                                             PRANATACARA
Pambuka :
Mahardikeng tyas ring kamardikan, nugraha miwah sih wilasanipun gusti ingkang maha agung, mugi anggung sumandha wonten ing jiwanggo kita sawegung waradin sagung dumadi raharjo niskala satuhu. Mligi katur para rawuh ingkang hangrasuk agami islam assalamualaikum Wr.Wb.
Atur Pakurmatan :
Para sesepuh myang pinisepuh ingkang pantes sinungkeman, para sanak kadang sentanawarga pawong mitra ingkang tansah sinambrama ing pamboja, para rumaja putra rumaja putri ingkang tansah kinasih ing gusti, waradinipun dhumateng sangyaning para rawuh kakung putri wreda mudha minulya.
Adicara :
Nuwun sanggyaning para tamu kakung putri ingkang winengka ing pakurmatan. Kaperanga kula cumanthaka jumeneng ing ngarsa panjenengan sadaya awit awrat ngemban dhawuhipun Bapa Yusuf saha Ibu Marfuah kinen dados talanging basa, nglantaraken titilaksana tatacara midodareni ing dalu menika. Inggih kang putra ingkang asesilih nimas ayu Evi Rizki pikanthuk kangmas bagus Septa Restiyadi.
Wondene rantaman tatacara Midodareni ing dalu menika nuninggih :
Sepisan : Calon penganten kakung sakpangombyong rawuh kalajengaken  Pasrah-tinampi pisowan calon penganten kakung lan tandha utawi peningset.
Kaping kalih    : Calon penganten kakung ngunjuk toya ingkang dipun samektakaken dening Ibu Marfuah kalajengaken lung-tinampi tandha tresna saking panjenenganipun Bapak/Ibu Yusuf dhumateng Bapak/Ibu Wiryo
Kaping sekawan : Atur pambagyaharja ingkang badhe katindakaken dening Bapak Marjudin
Kaping gangsal    :   Upacara Nebus Kembar Mayang
Kaping nenem  :   Wejangan “catur wedha”
Kaping pitu  :   Pitepangan keluarga
Kaping wolu  :   Tilik Nitik kalajengaken Kembul bujana
Kaping sanga     :  Pamitan saha asrah-tinampi kancing gelung lan angsul-angsul    
                            minangka paripurnaning tatacara.
Bapak saha Ibu para tamu ingkang sanget kula hormati. Makaten rantaman tatacara midodareni ing ndalu menika.
Ngaturi Dhadhar :
Para rawuh kakung putri wreda mudha minulya, setunggal baka setunggal lampahing tatacara sampun katindakaken kanti gancar lancar nir ing sambekala ananging saksampunipin kula premati  wonten ingkang kirang. Kirangipun inggih menika panjenengan sedaya dereng menangki payuwunipun pamangku gati. Panyuwunipun namung satunggal inggih menika sedaya para tamu ingaturan tumuju ing sasana bojana mundhut unjukan sarta dhaharan sampun kasamaptakaken dening risang biyantu karya ing reh catering. Sumangga. Nuwun
Atur Panutup :
Para rawuh ingkang dahat kinurmatan setunggal lampahing tatacara ahargyan ing dalu punika sampun katindakaken kanthi raharja wahyaning mangsa kala wus ngungkap titipurnaning panargyan. Wonten ing sungapaning pahargyan kula pun Indah Rakhmawati ingkang piniji pinitaya minangka panatacara hambok bilih anggen kula angayahi jejibahan wonten galap gangsuling atur kiranging subasita myang tatakrami kula nyuwun lumunturingsih samudra gung pangabsami.